در زمان مدرسه رفتن ما، خوراکی محبوب بچه ها، نان بربری و قطعه ای پنیر یا کالباس مارتادلا بود. هم پنیر و هم کالباس سهمیه بندی بود. سرایدار مدرسه می رفت بربری داغ می گرفت و در دکه ای که مخصوص این کار بود، نان ها برش می خورد، طول نان ها فکر کنم حدود 10 سانت بود و یک تکه کالباس مارتا به طول 5 سانت، عرض دوسانت و ضخامت 3 میل (اندازه ها تقریبی است) با یک قاچ گوجه در آن می گذاشت. روزهایی که پول داشتیم، یک تومان می دادیم و یک لقمه می خریدیم. هنوز هم بو و مزه آن کالباس مارتا را با آن که احتمالا نسبت به این روزها کاملا غیربهداشتی بود، به یاد دارم. تا کلاس پنجم که برسیم قیمت این لقمه ساندویچ هر سال یک تومان اضافه شد و شد 5 تومان.
۱ نظر:
فكر نمي كني در نوستالوژي غرق شدي؟؟؟؟ بسته ديگه!!!!
ارسال یک نظر