سال های قبل در شرکت، حدود 2 هفته قبل از ماه رمضان بحث های جدی در مورد تعیین ساعت کار شرکت داشتیم. یک گروه معتقد بودند که باید بلافاصله بعد از سحر به سمت شرکت حرکت کرد و حدود یک ساعت بعد در شرکت بود. به همین مناسبت چند سالی ساعت کار شرکت در ماه رمضان از ساعت 7 صبح معمول به 6 صبح تغییر کرد. استدلال این گروه این بود که بعد از سحر نباید خوابید و در مقابل، عصر زودتر به خانه رفت و خوابید.
گروه دوم هم معتقد بودند حالا که دولت ساعت کار اداره ها را 9 تا 14 قرار داده، همان ساعت معمول کاری بهتر است و حتی اگر دیرتر شد چه بهتر. منتها فکر می کنم که اکثر شرکت از طرفداران نظریه اول بودند. مدیرعامل هم معتقد بود که هر چه زودتر سر کار حاضر شدن بهتر است. با در نظر گرفتن همه محدودیت ها، وقتی که می خواستیم این معادله ساعت کار را حل کنیم، سه گزینه بیشتر نداشتیم. شروع ساعت کار 6 یا 6:30 یا 7 صبح. در حالی که ساعت کار معمول 7 صبح بود و برعکس همه جای مملکت، ساعت کار زودتر آغاز می شد. پارسال با تمام زور و زحمت توانستیم ساعت کار را همان 7 صبح نگه داریم و امسال هم همین قاعده برقرار شده است.
خواستم بگم یک همچین شرکتی ما داشتیم.
۱ نظر:
صرف نظر از ايرادهاي ماهوي رمضان كه جاي بحثش اينجا نيست؛ مديريت بحران اين يك ماه مي تواند موجب افزايش مهارتهاي انعطاف پذيري و سازگاري آدم شود!
ارسال یک نظر