روزهاي اولي كه به برلين آمده بودم، در نمازخانه دانشگاه هر بار افاد مختلفي را مي ديدم كه هر يك به سبك خاصي نماز مي‌خواندند. روش نماز خواندن حنفي‌ها و شافعي‌ها تفاوت‌هايي با ساير اهل تسنن دارد و با نماز خواندن شعيان هم كاملا متفاوت است. روزهاي اول با خود فكر مي‌كردم كه چرا اين‌ها اين جوري نماز مي‌خوانند و طبعا سبك نماز خواندن خودمان را هم به صورت مطلق، درست مي‌دانستم.
كم كم با خود فكر كردم پرسيدن اين كه چرا اين‌ها اين جوري نماز مي‌خوانند، سوال احمقانه‌اي است كه موجب مي‌شود خود را در جايگاه حق مطلق قرار دهم و ديگران را با معيار خود ارزيابي كنم. بنابراين گزاره‌اي كه در ذهنم جايگزين كردم اين بود: اين‌ها به سبك خود نماز مي‌خوانند و من هم به سبك خودم نماز مي‌خوانم و بايد به هم احترام بگذاريم.
۱ نظر:
خوب پس پلوراليسم را در عمل تجربه كرديد!!!
ارسال یک نظر